De zomer is zo slecht nog niet om de eekhoorn aan het drinken te krijgen. Doordat het meestal enkele weken droog is, moet mevrouw de eekhoorn ergens haar drinken zien vinden. Dat is toevallig bij mij, want Herman heeft nog altijd geen eekhoornhuis gekregen van Lieve.
Oorspronkelijk hing het voederhuis van de eekhoorn tegen de appelboom. Een goeie maand geleden is dat verhuisd naar mijn setup voor de specht. Zowel vogels als eekhoorn passen zich enorm snel aan volgens de nieuwe situatie. Op voorwaarde dat er niet elke dag iets verandert.
Mevrouw de eekhoorn moet nu alleen een iets langere route afleggen om tot bij haar eten te komen, met wat meer risico. Ze moet langs de appelboom afdalen, door het gras en dan een kleine klim van een halve meter tot haar eten én drinken. Het badje met water had ze hiervoor nog niet. Ze zit er niet zo mee in om daarvoor een ommetje te maken.
Daar was ze dan, eerst zorgvuldig knabbelend aan de pinda’s en daarop regelmatig drinkend in het badje. Heel mooi om te zien!
Het is ook weer het bovenlijf van de eekhoorn dat hier op de foto staat. Dat komt omdat het achterlijf achter de stronk voor de specht zat. Bovendien is de zijkant van het badje maar een tiental centimeter waardoor in niet veel ruimer kan gaan. Daarom blijft de eekhoorn hier toch ook heel wat ‘rattigheid’ uitstralen.
Leave a reply