De jonge Grote Bonte Specht (Dendrocopos major) heeft al een joekel van een tong, net zoals zijn moeder en vader. Spechten hebben een lange (tot 10 cm) en kleverige tong. Vooraan bevat deze kleine haakjes. Insecten blijven eraan kleven, want ze zijn verzot op mieren.
Of die specht me wat begint te vervelen? Ja, absoluut! Ik fotografeer ze gewoon in mijn tuin. Toch heb ik al véél uren besteed aan het fotograferen van de spechten die op bezoek komen. Zoveel al, waardoor ze vaak in dezelfde positie zitten. Ik wissel dan mijn opstelling wat zodat ik toch andere en afwisselende foto’s kan maken. Zoals nu dat de vlinderstruik in bloei komt te staan, zal je af en toe eens een paarse bloem op de achtergrond zien.
Of het moeilijk is om ze te fotograferen? Niet zo. De specht en de fotograaf kennen mekaar al vrij goed. De jonge specht is tam, vader specht is oplettend en moeder specht is schuw. Met deze wijsheden kom je al heel ver. Ik doe je nog wel eens uit de doeken hoe ik ze fotografeer.
Vandaag had ik geluk. Ik zat de spechten zitten en rende naar m’n schuilhut. Ze gingen zich even verschuilen in een andere boom, en nog geen vijf minuten later was baby specht daar al terug. Dat gaat snel. Het is ook al gebeurd dat ik een paar uur moest wachten. Dezer dagen is het wel heel interessant om er wat tijd in te investeren, omdat het wisselend bewolkt is. Soms krijg je daardoor diffuus licht, soms fel licht, soms te weinig licht. Het moet vooral tussen 16 en 19 uur gebeuren. Nu komen ze nogal graag rond 19 uur langs. Mijn buren kunnen dan nog heerlijk in de zon zitten in hun tuin, terwijl ons huis al een schaduw werpt over de onze. De ISO-waarden schieten dan direct de hoogte in van 2000 naar 6400, waarop ook mijn limiet staat. Omdat ik zoveel kansen heb om spechten te fotograferen, wil ik niet boven de ISO 2000 gaan om de kwaliteit van de foto goed te houden.
Leave a reply