Net zoals Muriel en Ivo ging ik onlangs ook in het Marum wandelen. Om het gebied nog eens te zien, en omdat ik op zoek was naar de eikenpage. Al jarenlang zie ik ze daar regelmatig. Het is er een hele goeie plek voor, misschien wel een eikenpagehotspot.
Je hebt niet altijd direct prijs. Toen ik de rivierrombout ging fotograferen, zag ik ineens een vlinder op de grond zitten. Het was een kersverse eikenpage, die mij niet gunde hem op de foto te zetten: hij nam de vlucht boven het Albertkanaal. Het was dan maar hopen om een ander tam exemplaar aan te treffen. Met een paar uur zoekwerk, is dat gelukt. Dat viel mee dus.
Het Marum maakt deel uit van het Militair Domein Groot Schietveld. Omdat er een weg doorheen het gebied loopt, werd er altijd een onderscheid gemaakt tussen het Marum en het Groot Schietveld. Toen ik nog kind was, werden er schietoefeningen gedaan op het Groot Schietveld. De gewestweg werd dan afgesloten met slagbomen. Ik hoorde het dan tot thuis knallen. In 1890 was er nog geen sprake van mij, toch is het al sinds toen dat men er militaire activiteit uitoefent.
Intussen is er geen militaire activiteit meer in het Marum, en is het natuurgebied geworden. Het ligt op de grens van Brecht en Wuustwezel. Het is openbaar toegankelijk, enkel op de wandelpaden. Onderstaande foto’s geven een indruk van het Marum, met de Baeyleybrug langs de rand van het gebied. Nabij Den Diel in Mol is er ook zo’n brug. Wie de brug bij Den Diel kent, neemt liever die langs het Marum!
Als ik dan de geschiedenisboeken induik, herinner ik me een uitstapje met Brecht naar De Bonte Klepper. Indertijd hadden we het geluk daar de zeldzame bruine eikenpage (Satyrium ilicis) te fotograferen. Met Brecht op stap gaan betekent altijd wel topsoorten fotograferen. Ook wat bijpraten over topfoto’s en topfotografen, en veel plezier, want daar gaat het tenslotte om!
Leave a reply